De vrije fietser

“Jan”

“Hoi Jan, Verhulst hier, heb je mijn mail nog gelezen?. Over Eroica Limburg?”

“Erojkalimburg? Nee, gaat over?”

“Had ik je al eerder over gebeld, over die retro-toertocht op stalen racefietsen door Limburg”

“Oh ja!, staat me iets van bij. Geen belangstelling!”

“Ook niet voor die startpremie van 8000 euro”?

“Geld interesseert me niet. Heb geen zin in meefietsen met wielertoeristen die doen alsof ze me bij kunnen houden”

“Leo van Vliet rijdt ook mee”

“Ook voor die paar centen?”

“Ja”

“Donder dan maar een eind op. Heeft hij ook een tour gewonnen?

12000! dan doe ik ook mee”

“En je zei net dat geld…

Ik kan tot tien gaan Jan, verhogen we het inschrijfgeld een beetje”

“11000!"

“10.500”

“10.750 en ik wil dat je reclame voor mijn fietsenfabriek maakt”

“ Dat gaat niet Jan, geeft problemen met onze hoofdsponsor Bianchi. Je mag wel op je eigen fiets, staat toch ook Jan Janssen op”

“Flikker op man! Wil wel op klikpedalen want van die toe-clips jeuken m’n likdoorns”

“No problem, en nog iets Jan; je moet ons wel een beetje promoten hoor, niet te hard gaan, praatje maken en niet te moeilijk doen als ze met je op de foto willen. Je bent wel een held voor ze!”

“Ja!, iedereen wil m’n benen maar niemand m’n ouwe kop! En dan moet ik met zo’n lullo op de foto? Heb je een cameraploeg geregeld soms?

“Selfie Jan. Ze willen een selfie met je. Hou daar rekening mee.”

“Selfie???”

“Maken ze met hun telefoontje een foto van zichzelf met jou erop. Kunnen ze mee scoren thuis, of bij hun vrienden. Gewoon naar dat ding turen en probeer een beetje te lachen. Duurt twee seconden. Deal?”

“Wat jij wil".