De vrije fietser

Dit ben ik


Op het onderstel van wat ooit een Solex is geweest. Daarom geen voorspatbord. Daar zat een aandrijfrol.


Zware fiets. Geen bel en geen licht. Terugtraprem. De kettingkast was stuk, en mijn veter zat los.


Fiets was ook veel te groot voor me. Zadel op de laagste stand. Kijk maar hoe hoog ik mijn been moet tillen om over die stang te komen. Lies doet nog zeer. Solexen waren niet bestemd voor kinderen.


Maar ik ontwikkelde wel sterke beenspieren, waardoor ik altijd overal de eerste was bij elk onderlinge wedstrijdje hardfietsen van school naar huis. Hier heb ik Rika Wasser en Tineke Arends wel mooi achter me gelaten!


Het zaadje voor een prachtige hobby in een verre toekomst was geplant!